Het uitgangspunt dat wij aan tekorten lijden past in het denken van deze tijd. Lees verder hoe supplementen in een ander daglicht komen te staan.
Magnesium is een van de belangrijkste mineralen in ons lichaam en heeft meerdere functies. Het is de spil in veel lichaamsprocessen en speelt een essentiële rol in de
elektrische stabiliteit daarvan. Er wordt tegenwoordig veel hierover geschreven en internet staat vol met artikelen over 'vermeende' ziekteklachten door magnesium deficiëntie. Toch is
het belangrijk om de zaak in perspectief te brengen. Als wij uitsluitend nutriënten uit voeding isoleren, dan bestaat de kans het totaal beeld over het hoofd te
zien.
Bovendien is ons lichaam ontzettend goed in staat om zich aan te passen en te overleven. Het is al bekend bijvoorbeeld dat bepaalde micro-organismen in ons lichaam 'geleerd' hebben hoe vitamine C
te fabriceren.
Hoewel supplementen wel degelijk zinvol kunnen zijn, niets is meer waardevol dan een nutriënt in voeding zoals voorkomt in de natuur. Mijn voorbeeld is dan altijd, ' Plant een
vitamine C tablet in de aarde en kijk wat er gebeurt. Doe hetzelfde met een appelpitje' .
Inderdaad, de aarde is minder rijk aan voedingstoffen dan 100 jaar geleden en wij worden blootgesteld aan duizenden chemicaliën elke dag. Gaat onze behoefte aan supplementen daardoor
omhoog? Is de natuur niet in staat om dit te compenseren? Er wordt jaarlijks nieuwe inzichten gepubliceerd die demonstreren hoe ons lichaam in staat is allerlei ongunstige situaties te
compenseren, zich aan te passen en bij te stellen.
Honderden diëten willen ons uitleggen hoe wij het beste kunnen eten. Naar mijn mening is een dieet ondergeschikt aan de vraag hoe wij ons kunnen
voeden.
Hoe wij ons voeden is afhankelijk van heel veel factoren. Mensen die aan de kust leven voeden zich heel anders dan mensen die in de bergen wonen. De Inuit, inheemse volken van
Canada en Groenland eten bijna nooit groentes en voeden zich met een dieet zeer hoog in dierlijke vetten. Ook zij verkeren in goede gezondheid.
Een dier in het wild zal kortstondig veel glucose gebruiken in een vecht of vlucht reactie. Tijdens herstel van de benarde situatie zal hij weer zijn voorraad aanvullen door goed te
eten.
Wij mensen kunnen maanden of jaren in een vecht of vlucht reactie verkeren .. stress genaamd ... waardoor de behoefte aan bepaalde ondersteunende stoffen zal stijgen of juist
verminderen. Een dier in een conflict situatie zal geen zin hebben om te eten. Hij is dan te druk bezig om zijn territorium terug te winnen of zijn verloren kroost te zoeken.
Als wij voortdurend in een staat van weerstand verkeren waarbij meer glucose nodig is in het bloed, is het niet normaal dat onze behoefte aan suiker zal stijgen? Wij lezen dat veel
magnesium verbruikt wordt als wij onder stress staan. Dat zou een bevestiging moeten zijn dat ons lichaam goed voor ons zorgt. Dat wij dan vervolgens niet uit die stress situatie raken is een
ander verhaal.
Kortom, om maar te zeggen dat stress veroorzaakt wordt door een magnesium deficiëntie is hetzelfde als te zeggen dat pijn veroorzaakt wordt door een paracetamol deficiëntie.
Nu blijkt dat de zon een nog belangrijkere rol speelt in onze gezondheid. Gevoed worden door de zon door middel van planten! Zo'n prachtige nieuwe inzicht.
Moleculair gezien lijkt chlorofyl, de groene kleurstof in een plant, heel veel op de rode kleurstof, hemoglobine, in menselijk bloed. Het enige verschil is dat chlorofyl een
magnesium kern heeft en hemoglobine een ijzer kern.
Plantenbloed en menselijk bloed, bijna identiek. Wederom een bevestiging van onze connectie met de natuur.